Berjaya beach resort Langkawi

Dag 20:
Om half 9 staan we paraat bij de receptie te wachten voor onze laatste echte trip. We gaan met de jetboot die eerder was gecanceld. De reis ernaar toe duurt ongeveer een uurtje. De weg door de canyon is een avontuur op zich. Deze weg is aangelegd late 18e eeuw door de goudzoekers en is letterlijk uitgekapt in de bergen. Deze weg behoort tot een van de gevaarlijkste wegen ter wereld. Bij elke stuurfoutje kunnen we 100en meters naar onder vallen het ravijn in. Er zijn geen vangrails of iets dergelijks te bekennen.

Eenmaal aangekomen in de canyon worden we bij het wachten van de boot letterlijk opgegeten door de sandflies. We stappen de boot in en de man die de boot bestuurt geeft meteen volle gas. Even ter verduidelijking: de jetboot is een echte Nieuw-Zeelandse uitvinding waarbij de boot maar 15 centimeter in het water ligt en snelheden tot 80 kilometer per uur kan behalen, maar deze boot vaart door rivieren en canyons en is zo wendbaar dat hij op de meest onmogelijke plaatsen tot kan komen. Hierdoor kunnen zij de mooiste rivieren van Nieuw-Zeeland makkelijk bereiken. Hij vaart vol op een rots af en net voordat we hem raken ontwijkt hij hem. Een van de hoogtepunten zijn de 360 graden stunts. Voordat we het weten is het half uur voorbij en rijden we met de bus dezelfde gevaarlijke weg weer terug omhoog.

Bij aankomst terug op de camping pakken we snel onze spullen, want we hebben een aardig ritje voor de boeg. Onderweg maar Fairly wat onze eindbestemming zal zijn, 300 km verderop, stoppen we eerst bij Lake Pukaki. Dit is een echt toeristisch trekpleister omdat dit meer grenst aan de hoogste berg van Nieuw-Zeeland (Mount Aoraki oftewel Mount Cook) en daardoor het gletsjerwater een kleur heeft die je bijna nooit ziet. Er staan vele mensen foto's te maken en Danny besluit om een duikje te nemen. Echter is dit niet een van zijn slimste ideeën. Het water is natuurlijk ijskoud en de rotsen zijn spekglad. Gevolg: een pijnlijke knie en twee bont en blauwe benen. Wat al niet te doen voor een foto (fotomodel vaan us).

Bij aankomst op de camping in Fairly bleek er niet veel te doen en waren we and e vroege kant en daardoor besluiten we om nog eens 180 km te rijden naar ons eindpunt Christchurch, zodat we hier meer tijd hebben. Danny komt uitgeput naar 500 km aan op onze zeer grote camping waar we onze kiwi vrienden op ons zaten te wachten. Danny heeft zijn eerste fles rode wijn opgedronken met onze Nieuw-Zeelandse vrienden.

Dag 21:
Doordat we gister de beslissing hebben genomen om in een keer door te rijden naar Christchurch hebben we vandaag de hele dag hier te besteden. We spreken af om samen met het Nieuw-Zeelandse koppel deze stad te gaan bezoeken, wamt we willen zien hoe deze stad er nu aan toe is na de grote aardbeving van 2011. Hierbij kwamen 157 mensen om het leven.

Nederlandse reisbureaus adviseren om deze stad te vermijden, maar omdat Danny deze stad erg leuk vind, gingen we toch van het positieve uit en pakten we om 10 uur de bus naar het centrum. Eenmaal aangekomen in het stadscentrum begrepen we meteen waarom ze een negatief advies over deze stad geven. De stad is een grote bouwput. Grote kantoorpanden liggen leeg en vele huizen zijn onbewoonbaar en er zijn bijna geen winkels meer te vinden. Zelfs de prachtige kathedraal is nog volop in de maak. Ze hebben uit nood diverse winkels gecreëerd dmv grote zeecontainers te plaatsen, zodat men toch hun geld kunnen verdienen.

Na een kleine 2 uur kwamen we tot de beslissing om maar de bus terug te nemen richting camping, met als tussenstop het grote winkelcentrum. We kopen er ons avondeten en slenteren nog wat door het winkelcentrum. We beseffen dat het einde van onze reis in Nieuw-Zeeland nabij is.

Dag 22 / 23:
De wekker gaat en we staan op met een raar gevoel. Dit is de dag dat we de camper moeten inleveren. We pakken onze koffers en maken de camper schoon. Om half 4 zijn we aangekomen bij het camper depot in Christchurch. Ze controleren of alles schoon is en of de benzinetank gevuld is. Alles blijkt in orde en we worden door het verhuurbedrijf afgezet op het vliegveld. We zijn aan de vroege kant waardoor we zo'n 4 uurtjes moeten wachten op de vlucht van Christchurch naar Auckland.

Aangekomen in Auckland moeten we opnieuw inchecken voor de vlucht naar Kuala Lumpur die om 01:30 vertrekt. Vanaf het moment dat we in het vliegtuig zitten met eens reistijd van 10 uur, vallen we al snel in slaap. We slapen gelukkig redelijk goed, waardoor deze vlucht snel voorbij is gegaan.

Aangekomen in Kuala Lumpur wacht onze volgende vlucht, namelijk de vlucht naar Langkawi. Na een klein uurtje vliegen, komen we in het tropische paradijs aan.
Alleen bij aankomst bleek dat Pamela haar koffer niet aangekomen was en nog steeds rondzwierf in Kuala Lumpur. Na wat vragen gesteld te hebben, verzekerden ze dat ze het koffer na zouden brengen om 12:00 uur.

Met een iets minder gevoel vertrekken we met de taxi naar ons resort. Bij aankomst blijkt het echt een tropisch paradijs te zijn met alles erop en eraan. We worden met een shuttlebusje naar onze kamer gebracht en met een simpel telefoontje worden we binnen vijf minuten weer opgehaald. Perfecte service. Onze hut is helemaal geweldig. Overal oerwoudgeluiden, apen die precies naast ons hutje slingeren en veel privacy. Het resort beschikt over diverse bars en restaurants, waarbij iedere dag een ander thema wordt gekozen.

Na een aantal keer gevraagd te hebben bij de receptie hoe het zat met het koffer en een nieuwe outfit gescoord te hebben, stond uiteindelijk om 18:00 mijn koffer bij de balie.

Na 's avonds heerlijk gegeten te hebben en enkele drankjes benuttigd te hebben, gaan we toch op tijd naar bed omdat de 5 uur tijdsverschil erin begint te hakken.

Dag 24:
Deze dag is zeer kort te beschrijven. We hebben een heerlijk ontbijt gehad en hebben de hele dag liggen luieren op het bedje bij het zwembad met een goed boek, wat gelopen over het strand en vooral gewoon niks gedaan. Het is hier namelijk bloedheet met een gemiddelde temperatuur van zo'n 33 graden per dag.

Ook hier weer aardige mensen ontmoet, nu uit Schotland, waarmee we 's avonds aan de bar nog heerlijk wat gedronken hebben.

Dag 25:
Vandaag precies hetzelfde gedaan, alleen 's avonds zijn we naar de Oriental Village geweest. Dit is een klein dorpje speciaal gemaakt voor toeristen waar veel winkels liggen en de beroemde Cable Car. Deze Cable Car is echt ongelooflijk hoog en komt uit midden in de jungle, waarbij op te top een geweldig uitzicht was over ons gedeelte van Langkawi.

Uiteraard 's avonds weer lekker aan de cocktails gezeten met het Schotse koppel.

Dag 26:
Vandaag is de dag aangebroken waarbij onze vakantie zal eindigen en we onze koffers inpakken, omdat we redelijk op tijd moeten uitchecken. Bij het uitchecken kunnen we onze koffers laten staan en nog van alle faciliteiten gebruik maken.

Tijdens het laatste ontbijt worden we zelfs getrakteerd op een apen show. Deze apen waren op zoek naar eten en slingerden door de bomen of kwamen kort bij het restaurant.

Na een middag bij het zwembad gelegen te hebben is het dan eindelijk zo ver. Over een kwartiertje worden we opgehaald door de taxi om ons naar de luchthaven van Langkawi te brengen.

We vliegen eerst een klein uurtje van Langkawi naar Kuala Lumpur om vervolgens later op de avond door te vliegen naar Amsterdam.

Helaas is bij deze onze geweldige reis ten einde gekomen en zal morgen het normale leven weer beginnen in de kou.